Autor: Katarzyna Kaźmierczak

#OBI ? – nasz chłopak siedzi i wypatruje rodziny, która da mu stały dom!

 

Dni mijają, przyszła jesień… a ankiet adopcyjnych brak. ?

 

Obiś to taki typ, który dostosowuje się do sytuacji: bawią się z nim – super, nie bawią – idzie spać i też super. Pomimo swojego wieku chętnie wychodzi na spacery i radośnie merda ogonem nawet w taką pogodę, jaką mamy od kilku dni.

 

Za nami wizyta u weterynarza, ale czekamy jeszcze na wszystkie wyniki. Dzisiaj możemy powiedzieć, że stan zębów nie był tak straszny, jak nas… straszono i chłopak zajada bez problemów nawet naturalne smakołyki.

 

Niestety zdarza mu się (całe szczęście coraz rzadziej) wyskoczyć za samochodem i rowerem – podejrzewamy, że to przyzwyczajenie z czasów łańcuchowego życia. ?

 

___________________

MAMY TO! ZBIÓRKA NA OPERACJĘ SERCA JACKA ZAKOŃCZONA SUKCESEM!

 

Nasz warciany chłopak i jego mały człowiek dziękują wszystkim, którzy w odpowiedzi na nasz apel wspierali i udostępniali zbiórkę. ❤

 

Mamy datę operacji, mamy całą kwotę potrzebną na jej opłacenie i mamy ogromną nadzieję, że wszystko pójdzie zgodnie z planem! Teraz już musi być dobrze!

 

#Jack – trzymamy za Ciebie kciuki! ✊?

#ZłotaJesieńSeniora ?

 

Dziś nasza Wolontariuszka opowie, jak wyglądała jej fundacyjna przygoda z seniorem. Ida została domem tymczasowym Alexa. Nie planowała adopcji psa w podeszłym wieku, jednak Jej decyzja bardzo szybko uległa zmianie. Dziś nie wyobrażają sobie życia bez siebie.

 

 

? „ Adopcja seniora bez wątpienia nie jest najłatwiejszą decyzją i zawsze towarzyszy jej poczucie niepewności, co do tego, na jak długo ten wyczekany pies zostanie w naszym życiu. Prawda jest też taka, że gdy ‘ten jedyny’ skradł moje serce, to jego wiek ani przez chwilę nie był dla mnie przeszkodą.

 

Miałam dla Axela być tylko domem tymczasowym, chwilowym przystankiem w drodze ze schroniska do nowego życia. Oczywiście, chciałam mieć swojego psa na stałe, ale jeszcze nie teraz, kiedyś, kiedy nie będę jednocześnie pracować i studiować i jak tylko będę miała więcej czasu, to wtedy zaadoptuję psa jak najmłodszego, żeby od małego wychować go sobie tak jak należy i będziemy razem biegać, chodzić po górach, pływać w jeziorach…

 

Cały ten plan został przekreślony praktycznie już w pierwszym tygodniu pobytu Axela u mnie, a ostateczna decyzja o adopcji nastąpiła niewiele później.

 

Okazało się, że psi senior doskonale wpasowuje się w moje życie. Na spacerach jest oazą spokoju, nie muszę się martwić o ręce wyrywane z barków, bo idzie grzecznie obok mnie, dostosowując się do mojego tempa. Jestem w pracy przez 8 godzin? Z kamerki ustawionej kiedyś z ciekawości wiem, że zaraz po moim wyjściu idzie spać, budzi się po paru godzinach na kilka łyków wody i dalej odpoczywa sobie spokojnie, a gdy wrócę wita mnie zaspaną mordką i cierpliwie czeka aż założę mu szelki i pójdziemy na spacer. Nic nigdy nie było w mieszkaniu zniszczone i nie muszę się martwić o chowanie butów. Gdy spotkam kogoś znajomego, to grzecznie siada na chodniku i pozwala mi porozmawiać. W weekendy robimy dłuższe wycieczki za miasto po których regeneruje siły jeszcze do środy. Pada deszcz? Łaskawie wyjdzie na szybkie siku, ale jak tylko zrobi co swoje to ciągnie do domu, bo starszemu panu nie wypada już przecież moczyć futra. Ale zdarza mu się zapomnieć o swoim wieku i radośnie wraz z innymi pieskami wytarzać w mokrej trawie.

 

Dłuższe, spokojne spacery w odpowiednim tempie są zalecane dla psów w każdym wieku, chociażby ze względu na utrzymanie odpowiedniej wagi, a Axel nie jest od tego wyjątkiem – póki co, nie narzekał na żadne dystanse, nawet 15 km plażą podczas nadmorskich wakacji. Mitem jest również to, że starszego psa nie da się już niczego nauczyć. Wręcz przeciwnie, na niedawno ukończonym kursie podstawowego posłuszeństwa mogę nieskromnie stwierdzić, że Axel był jednym z najpilniejszych kursantów. W przeciwieństwie do młodziaków nie rozpraszało go wszystko dookoła, a ćwiczenia z zostawania na posłaniu były jego ulubionymi – leżę i czekam na smaczki.

 

Czy opieka nad standardowym seniorem jest o wiele bardziej wymagająca niż nad młodym psem? To oczywiście sprawa indywidualna, ale ja nie odczuwam tego, na co dzień. Częściej robimy standardowe badania u weterynarza i uważnie zwracam uwagę na wszelkie zmiany w jego zachowaniu, żeby w razie choroby zareagować jak najszybciej.

 

Mieszkam na pierwszym piętrze i zawsze wjeżdżam windą – to chyba największa różnica. ❤

 

________
#SANCZO, #OBI, #BUNIA, #BORYS ? – oni ciągle czekają na dom!

#RUSSEL ? adoptowany! Chłopak zostaje w swojej tymczasowej rodzinie na stałe!

 

Kontrolne badania Russela wyszły bardzo dobrze, dlatego już oficjalnie możemy ogłosić, że młodziak zostaje w Krakowie.

 

To była miłość od pierwszego wejrzenia, a my jesteśmy pewni, że Russel wyrośnie na wspaniałego psa u boku Pani Asi i starszego kolegi Kokosa!

 

Trzymajcie się kochani!

#ZłotaJesieńSeniora ?

 

Każda osoba, która decyduje się na adopcje psa jest bardziej lub mniej świadoma, że jest to decyzja na długie lata. Większość chętnych do otwarcia serca i drzwi swego domu dla nowego członka rodziny maluje w swej głowie obraz długiej i świetlanej przyszłości. Pełnej śmiechu, wesołego poszczekiwania i zabawy do upadłego.

 

Jednak, jaki los czeka tych, których czas się kończy? Co stanie się z tymi, którzy biegać już nie mają sił, a utrzymanie piłeczki w pszyczku jest dla nich ogromnym wysiłkiem? Odejdą w zapomnieniu? W ciszy, bo nikt nie usłyszy ich cichego skomlenia o pomoc? Wszyscy będą omijać ich szerokim łukiem, bo nie mają pełnego uzębienia, a futro nie lśni blaskiem, jak w reklamie?

 

Nie! Nie możemy na to pozwolić! Senior też potrzebuje miłości i ciepłego kąta. Nawet bardziej, gdyż czuje i wie, że jego dni już są policzone, a zegar życia bezdusznie wybija TIK, TAK….

 

Musimy sprawić, aby to tykanie brzmiało jak najciszej! By w ich uszach rozbrzmiewał ciepły głos ukochanego człowieka, a nie dzwon wybijający kolejny rok życia. Jeśli tylko znajdą kogoś, kto pokocha je całym sercem – futro znów zacznie błyszczeć, a w oczach pojawi się radość, łapki zaczną szybkiej maszerować.

 

Seniorowi to nie będzie przeszkadzało, że jesteś zabiegany. Nie będzie wymagał długich spacerów, godzinnych zabaw w ganianego. Fajerwerki też go nie będą denerwowały, bo najprawdopodobniej ich nie usłyszy. Nie pogryzie Twoich nowych butów, tych kilka zębów przyda mu się do spożywania posiłków. Nie zabrudzi drogiej kanapy, nie będzie miał siły, by na nią wskoczyć. On zrozumie, że jutro musisz oddać bardzo ważny projekt, położy się i będzie obserwował, jak pracujesz. Dla seniora najważniejsza jest Twoja obecność, cierpliwie poczeka, aż skończysz.

 

Daj im szansę. Pokochaj. ❤️

SZUKAMY WOLONTARIUSZY!

 

Dołącz do działu:

 

? PRZYJĘĆ, którego zadaniem jest przyjmowanie pod opiekę Fundacji goldenów i psów w typie rasy ze schronisk i od osób prywatnych;

 

? DOMÓW TYMCZASOWYCH, dzięki któremu każdy nowy podopieczny, zanim trafi do domu stałego jest przygotowywany do adopcji przez tymczasowych opiekunów;

 

? POADOPCYJNEGO, który czuwa nad adoptowanymi złotkami i ich nowymi opiekunami, (chcesz się zaangażować, ale nie masz wiele wolnego czasu? tutaj sam(a) będziesz mógł(a) zdecydować, w którym momencie pracujesz);

 

? MARKETINGU, gdzie staramy się, aby działania Warty Goldena były widzialne w internecie.

 

▪️poszukujemy osób pełnoletnich, odpowiedzialnych i dyspozycyjnych ▪️ idealnie, jeżeli jesteś pełna(y) pasji i pozytywnej energii ▪️ zależy nam na tych, którym odpowiada zdalny charakter pracy i swobodnie czują się w sieci ▪️mile widziani miłośnicy rasy golden retriever

 

Masz pytania? Chciał(a)byś dowiedzieć się więcej?

Do naszej warcianej rodziny dołączył #Bacardi. To 3-letni samiec rasy golden retriever. ?

 

Bardzo dziękujemy jego dotychczasowej rodzinie za zaufanie i przekazanie nam pod opiekę tego wspaniałego psa. Dołożymy wszelkich starań, aby znaleźć Bacardiemu dom pełen miłości i szczęścia.

 

Ogromne podziękowania kierujemy do pana Piotra, który zadbał o transport chłopaka na całej trasie – ze Szczecina aż do Warszawy. Panie Piotrze – morze miłości jest w Pana sercu do zwierząt. Bardzo dziękujemy w imieniu fundacji i naszego podopiecznego! ❤

 

Bacardi – od teraz #Lego zamieszkał z cudowną rodzinną pani Angeliny w Warszawie.

 

Doświadczenie Pani Angeliny, a także entuzjazm z jakim rodzina przywitała nowego podopiecznego fundacji napawają nas dużym optymizmem. Najprawdopodobniej „dom tymczasowy” szybko zmieni status na „dom stały”. Zrobimy wszystko, aby Lego dobrze czuł się w stolicy Polski.

 

Witaj Lego wśród nas! ?

 

_____________

To dzisiaj, 04.10 obchodzimy Światowy Dzień Zwierząt! ??

 

Jest to szczególny czas, który ma uświadomić nam, że zwierzęta to istoty żywe, które czują i nie wolno ich traktować jak przedmiot.

 

Zwierzęta mają swoje prawa i o tym każdy z nas musi pamiętać! Czy jest sens obchodzić ten Dzień? Tak! Mobilizujemy ludzi do działania i w ten sposób budujemy lepszą przyszłość dla zwierząt! ❤

 

Zastanówmy się, czy nie możemy w jakiś sposób poprawić losu zwierząt. Nie musimy od razu zmieniać całego świata. Można zacząć od swojego „podwórka”.

 

Wizyta w pobliskim schronisku? Nie trzeba od razu adoptować, jest wiele możliwości, by pomagać. Zwrócenie uwagi sąsiadowi, że krzyczy, bije? Trudno, najwyżej się obrazi, a może wręcz przeciwnie, zastanowi się nad swoim okropnym zachowaniem. Wystawienie latem miseczki z wodą przed blokiem, a zimą zawieszenie karmnika dla ptaków? Taki karmnik można z łatwością zrobić samemu w domu, albo kupić gotowy. Może warto odmówić sobie tego kuszącego ciasteczka w cukierni, a te parę groszy wpłacić na zbiórkę albo jako datek?

 

Wolontariat jest również ciekawym pomysłem na własny rozwój. ??‍♀️

 

Pomagasz ile możesz, stajesz się bogatszy o nowe uczucia i przyjaźnie. To nic nie kosztuje, a może przynieść zyski w postaci osobistej satysfakcji, że zrobiło się coś naprawdę dobrego.

 

Wiele osób przekazuje nam 1% podatku i to jest ogromnym wsparciem dla naszej organizacji! Pamiętaj, tak też bardzo pomagasz! W wielu przypadkach to jedyne źródło dochodu, dzięki któremu różne fundacje i stowarzyszenia mogą działać i nieść pomoc zwierzętom.

 

⚠ Pamiętajmy!

 

Zwierzę, to nie przedmiot. Ono czuje! Nie możemy być obojętni! Pomagajmy!

 

___________

ℹ Światowy Dzień Zwierząt celebrujemy od 1931 roku, został on ustanowiony podczas konwencji ekologicznej we Florencji i rozpoczyna Światowy Tydzień Zwierząt. W tym dniu w Kościele Katolickim wspominany jest również święty Franciszek z Asyżu- patron zwierząt i ekologii, który wyznawał idee braterstwa między ludźmi a wszelkim stworzeniem, gdyż wszyscy mieszkańcy na Ziemi są jedną wielka rodziną, bez względu na wiek, rasę czy wyznanie.

▪Towarzystwo Opieki nad Zwierzętami w Polsce, więcej o prawie zwierząt: http://www.toz.pl/prawo.html

▪World Animal Day 2020: https://www.worldanimalday.org.uk/