Co jest ważne, zanim adoptuję Goldena?

1. Przede wszystkim powinniśmy zapoznać się z charakterystyką rasy.
Golden Retriever jest psem myśliwskim o wspaniałych umiejętnościach aportowania z wody. Stąd jego miłość do pływania i trzeba wiedzieć, że Golden nie odpuści żadnej sposobności, aby wejść do jakiegokolwiek zbiornika wodnego, choćby to miała być kałuża.
Jest to pies, którego zamiłowanie do zabawy wywodzi się właśnie z instynktu aportowania – Golden uwielbia gonić za patykami, piłeczkami, czy innymi zabawkami i przynosić je nam pod nogi, jeśli tylko nauczymy go tego. Sam z siebie nie wie, że my czekamy na upolowany przedmiot.

Stąd kolejna cecha Goldena – jego chęć do uczenia się. Pies ten jest nastawiony na współpracę z człowiekiem, a nie jak wiele innych ras myśliwskich, na pracę w sforze. Golden chce służyć swemu Panu. To jeden z powodów, dla którego ta rasa nie nadaje się na psa mieszkającego w obejściu, obok człowieka. On musi być ze swoim opiekunem i przewodnikiem, by z entuzjazmem wykonywać jego polecenia. Dlatego też Golden chętnie chodzi na szkolenie, a jeśli nie interesuje to jego Pana, to pamiętać należy, że trzeba go szkolić samemu, dawać zadania i rozwijać nie tylko jego mięśnie, ale również jego umysł. Goldeny to uwielbiają i będą Wam wdzięczne.


 

2. Kolejna ważna sprawa, to zdrowie Goldenów.

Każdy pies powinien być zaszczepiony 3-krotnie zanim będzie mógł wyjść na spacer i kontaktować się z innymi psami. Powinno to mieć miejsce w 6, 9 i 12 tygodniu życia szczeniaka. W 16 tygodniu życia nasz pies powinien być zaszczepiony przeciwko wściekliźnie, które to szczepienie powtarzamy raz w roku, bo tak nakazują nam polskie przepisy.

Szczepienia zabezpieczające psy przed chorobami wirusowymi powinny być powtarzane raz na dwa lata, choć generalnie ochrona szczepionki trwa dłużej.

Regularnie natomiast musimy w Polsce zabezpieczać nasze psy przed chorobami odkleszczowymi, co najlepiej robić przy pomocy obroży przeciwkleszczowych, preparatów w formie płynu, który rozprowadza się na szyi psa lub sprayu.

Najbardziej popularne preparaty w formie płynu działają jedynie 3 tygodnie, a kleszcze szaleją od marca do października.

Najczęstsze choroby odkleszczowe to:

BABESZJOZA – wywołana jest przez pierwotniaka Babesia canis. To niezwykle groźna choroba przenoszona przez kleszcze, która nieleczona, bądź też leczona nieprawidłowo lub zbyt późno, prowadzi do śmierci.

Objawy:

  1. Apatyczność – pies staje się osowiały, nie cieszy się ze spacerów i innych rzeczy, które dotychczas sprawiały mu radość,
  2. Brak apetytu – pies nie chce jeść, ani pić,
  3. Wysoka gorączka, dochodząca do 40-41°C,
  4. Wymioty, biegunka (często z domieszką krwi),
  5. Zażółcenie błon śluzowych jamy ustnej,
  6. Problemy z oddawaniem moczu, oddawanie moczu o brązowym zabarwieniu (krwiomocz),
  7. Niewydolność oddechowa i krążeniowa, zaburzenia układu nerwowego.

Co robić? NATYCHMIAST jechać do weterynarza.

BORELIOZA – Choroba bakteryjna wywołana przez krętka.

Objawy: Przy boreliozie objawy zazwyczaj są nietypowe i niejednoznaczne.
Najczęstszymi objawami u psów są długotrwałe kulawizny związane z zapalenie stawów.
Często też mogą występować zapalenie nerek i objawy z nim związane.
Przy zapaleniu mózgu typowe są objawy neurologiczne z zaburzeniami nerwowymi. Często występuje również niewydolność krążeniowa oraz związane z nią zaburzenia oddechowe.

Co robić? NATYCHMIAST jechać do weterynarza.

EHRLICHIOZA – choroba wywołana przez riketsje najrzadziej diagnozowana, ale występująca coraz częściej.

Objawy: występują zazwyczaj ok. 7 dni od zarażenia.

  1. gorączka,
  2. drżenie całego ciała,
  3. bóle mięśniowe lub stawowe,
  4. utrata apetytu,
  5. zwiększone krwawienia z błon śluzowych.

W badaniu klinicznym można stwierdzić powiększoną śledzionę i węzły chłonne. Przy dłużej występującej chorobie charakterystyczny jest spadek wagi ciała. Riketsje uszkadzają układ immunologiczny zwierzęcia.

Co robić? NATYCHMIAST jechać do weterynarza.

Inne ważne choroby, na które narażone są Goldeny:

DYSPLAZJA STAWÓW BIODROWYCH – to dziedziczne schorzenie występujące zazwyczaj u psów szybkorosnących, dużych ras. Bezpośrednią przyczyną schorzenia jest rozluźnienie struktur (więzadła, torebka) otaczających staw biodrowy. Prowadzi to w efekcie do niedopasowania w stawie i do przemieszczenia głowy kości udowej w stosunku do panewki miednicy. Mamy wtedy do czynienia z nadwichnięciem lub zwichnięciem. Schorzenie dotyczy zazwyczaj obydwu stawów (80% przypadków).

Objawy:

  1. kulawizna,
  2. chwiejny chód,
  3. trudności przy wstawaniu,
  4. ograniczone odwodzenie,
  5. zmiana w sposobie biegania (galop lub „kicanie królika”).

Leczenie: jest wiele sposobów leczenia tego schorzenia. Trzeba udać się do dobrego chirurga – ortopedy.


DYSPLAZJA STAWÓW ŁOKCIOWYCH – jest schorzeniem dziedzicznym. Występuje jako najczęstsza przyczyna kulawizny przednich kończyn u szczeniąt. Najczęściej dotyczy ona psów ras dużych i olbrzymich.

Objawy:

  1. kulawizna przedniej kończyny
  2. trzeszczenie w stawie,
  3. problemy z wstawaniem, kładzeniem się,
  4. sztywny chód,
  5. sztywność kończyn,
  6. problemy z poruszaniem się (po odpoczynku),
  7. niechęć do jakiegokolwiek ruchu i zabawy.

Leczenie:  nieoperacyjne i operacyjne.

Trzeba udać się do dobrego chirurga – ortopedy.


PRA – Postępujący Zanik Siatkówki (Progressive Retinal Atrophy) – jest chorobą dziedziczną.
Atakuje całą siatkówkę i jest psim odpowiednikiem retinitis pigmentosa. W czasie trwania choroby siatkówka staje się coraz cieńsza . Choroba ta ma różne objawy w zależności od rasy. Generalnie doprowadza ona do ślepoty. Ponieważ wzrok nie jest głównym zmysłem psa, właściciel często nie od razu zauważa problem. Często pierwszym objawem jest tzw. ślepota nocna.

Niestety nie ma leczenia, które mogłoby zatrzymać chorobę, czy wyleczyć psa.