Zarząd i Rada FUNDACJI WARTA GOLDENA
Warna STRZELECKA – Prezes Zarządu Fundacji – Opiekunka goldena PYPCIA, goldenki LESI i kundelki SARY
Laszka pojawiła się w moim rodzinnym domu jeszcze zanim przyszłam na świat. Owczarek szkocki collie o rodowodowym imieniu Agni. Nie wiem z jakiej hodowli pochodziła, nikt tego nie pamięta. Laszka była psem wyjątkowym. Była nie tylko pierwszym i najważniejszym w moim życiu zwierzęciem, ale także wielkim, szczególnym przyjacielem i nauczycielem psiego świata. Odeszła gdy miałam 10 lat i do dziś odwiedza mnie w snach.
Później towarzyszyły mi inne psy, na dłużej lub krócej i każdy z nich ma miejsce w moim sercu i mojej pamięci.
Przyszedł rok 2002, bardzo ciężki dla mnie rok. Brakowało mi bratniej duszy. Brakowało mi ciepła, miłości, piękna, uczucia że jestem komuś potrzebna. Nie miałam kim się zająć, nie miałam z kim obcować, nie miałam z kim pojechać na wakacje. Odebrano mi możliwość wykonywania mojej ulubionej pracy. Czułam się bardzo samotna. Wtedy zdecydowałam się na kupno goldena nie wiedząc, że ta decyzja odmieni całe moje życie.
Beza, czyli Fortuna z Reksiowej Komajdówki urodziła się 6 marca 2002 r. Była nietypowym goldenem, ponieważ nie pływała. Kochała za to nosić, najbardziej swój kocyk, ale również teczkę swego pana. Była płochliwa i szczekliwa, raczej nieufna, lubiła pieszczoty. Była koszmarnym łakomczuchem. Najbardziej lubiła drożdżowe ciasto. Chorowała na dysplazję stawów biodrowych, miała osteofity, przeszła babeszjozę oraz miała usunięty guz złośliwy skóry, cierpiała również na spondylozę kręgosłupa. Przeżyłyśmy razem 9 lat.
Choroby Bezy oraz mojego drugiego goldena – Nero, który trafił już do mnie poprzez adopcję w kwietniu 2006 roku, pchnęły mnie do chęci stworzenia fundacji pomagającej goldenom oraz do ukończenia studiów podyplomowych o psach na SGGW w Warszawie. W 2005 roku wpadłam na pomysł utworzenia „Bazy Golden Retriever w Polsce”, która cały czas działa w sieci. W 2008 roku zostałam współtwórczynią pierwszej fundacji pomagającej goldenom w Polsce, a w sierpniu 2010 wraz z przyjaciółmi powołaliśmy do życia Fundację Warta Goldena. Przez 4,5 roku była z nami adoptowana z fundacji SABA, która nie była goldenem, lecz hovawartem, dzięki czemu dowiedzieliśmy się sporo o tej rasie.
Dziś mieszka z nami adoptowany z fundacji Pypeć oraz również adoptowana z fundacji Sara i Lesia.
Staram się zdobywać wiedzę na studiach podyplomowych oraz seminariach, która pomagają mi w lepszej pracy w fundacji.
Ewa MELLER – Wiceprezes Zarządu Fundacji – Opiekunka goldenów MARLEYA, DAISY, NESTEA i KOFY
Nie będę chyba oryginalna pisząc, że u mnie zwierzaki też były obecne od czasów dzieciństwa… różnica jest tylko taka, że Cindy to mój pierwszy „prywatny” psiak.
Ale … zacznijmy od początku… od małego przewijały się głównie chomiki, koty, rybki i psy znajomych lub na chwilkę przygarnięte z ulicy… jakoś już wtedy nie potrafiłam obojętnie przejść obok błąkającego się szkraba…
Z Goldenami moja przygoda zaczęła się w 2001 roku jak mój brat kupił szczeniaka i niestety nie mógł się mnie wtedy z domu pozbyć… no chyba, że był czas spacerku to wychodziłam… ale z jego Abrą i tak Abra zaczęła ze mną na wakacje jeździć ale to i tak nie było to samo bo musiałam ją do brata odstawiać… Niestety Abra odeszła od nas w 2009 roku.. przez strasznego kleszcza…
I tak żyłam błąkając się aż na początku roku kiedy to znajoma zostawiła u mnie na ponad 2 tygodnie swojego pisaka Biszkopta… pomimo tego, że wiedziałam że Bibi ma domek nie potrafiłam go tak łatwo oddać… już prawie namówiłam znajomą do oddania mi swojego złociaka ale ona się nie ugięła i poleciła mi poszukać jakiś psiaków w potrzebie… no i tym sposobem niebawem w moim domku pojawiła się zbłąkana Cinduśka… jak już na dobre się zapoznałyśmy pojawiła się kolejna duszyczka… młody gniewny… Marleya no i teraz żyjemy sobie szczęśliwie, hasamy po łąkach, lasach, jeziorach…
Przez pewien czas żyła z nami adoptowana też goldenka BEZA, która chorowała na padaczkę. W 2017 roku odeszła niestety za Tęczowy Most. Ewa przyjęła pod swój dach goldenki Nestea i Kofę.
Katarzyna KOSIŃSKA – Przewodnicząca Rady Fundacji – Dział Adopcji – Opiekunka goldena FURIO
Jako mała dziewczynka szalałam na punkcie wszystkich zwierząt. Każdy kot i piesek spotkany na ulicy musiał być nakarmiony, wygłaskany i wyprzytulany.
Pragnienie bliskości zwierząt nie zostało zaspokojone przy moim pierwszym psie. Eta, Cocker Spaniel – wówczas moja rówieśniczka, była kochanym, ale trudnym i czasem agresywnym psem. Spędziła z nami całe swoje życie, ale jej niezależność nie pozwoliła nam nigdy poczuć jak cudowna może być psia miłość.
Tej udało mi się doświadczyć dopiero przez kolejne 18 lat wspólnego dorastania z jamniczką długowłosą – Gapą. Ta mała piękność potrafiła całkowicie zawładnąć sercem i podporządkować sobie całą rodzinę. Towarzyszyła nam zawsze i wszędzie, obdarowując nas wieloma cudownymi chwilami. Wyjątkowo trudna i wyczerpująca opieka, którą sprawowaliśmy podczas psiej starości naszej „jamniczanki” jeszcze bardziej uwrażliwiła mnie na krzywdę i dobrostan zwierząt. Po jej śmierci nie mogłam sobie nawet wyobrazić, że kiedykolwiek miałabym przeżyć te wszystkie emocje jeszcze raz i narazić się na taki ból po stracie przyjaciela.
Dopiero 4 lata później postanowiłam być domem tymczasowym dla jakiegoś psiaka – z potrzeby pomocy jakiemuś włochaczowi, a także z tęsknoty za tymi pięknymi czarnymi oczami, ale przede wszystkim dlatego, że uświadomiłam sobie jak wiele psów jest porzucanych i potrzebujących pomocy. Przykładem tego jest Miśka – znaleziona w okresie wakacyjnym na polnej drodze obok worka karmy Owczarka Niemiecka (dziś szczęśliwa u moich rodziców).
Znajomość z Wartą Goldena rozpoczęłam od przyjęcia jako DT Furiasa – młodego, przeuroczego łobuziaka o niespożytej energii. Aby jak najlepiej się nim zająć zaczęłam się zagłębiać w tematy wychowywania psów, rozładowywania energii, eliminacji nadpobudliwości i lęków u Goldenów. Musiałam również zreorganizować cały tryb życia i zmienić swoje podejście do futrzaków z typowego mojego „kizi mizi” na bycie przewodnikiem, gdyż Furias potrafi wykorzystać swoją urodę i wejść na głowę.
Warta Goldena od początku wydawała mi się organizacją rzetelną, która jest otwarta na potrzeby zwierząt i realizuje zamierzone działania, dlatego od dawna śledziłam jej historię na facebooku. Teraz, gdy przekonałam się jak pomocni, otwarci i słowni są jej członkowie pragnę stać się tego częścią, dalej rozwijać swoją wiedzę i wykorzystać swoją energię aby pomóc Złotkom.
Ida SCHILING – Członkini Rady Fundacji – Dział Przyjęć psów i Domów Tymczasowych – Opiekunka goldena AXELA
Posiadanie psa było moim marzeniem od kiedy pamiętam. Niestety, rodzice nie podzielali mojego entuzjazmu, dlatego musiałam poczekać aż do wyprowadzki na swoje. Mniej więcej w tym czasie mój kuzyn kupił szczeniaka goldena, którego od małego tresował z wizją pracy w straży pożarnej. Nie muszę chyba tłumaczyć, że zakochałam się w tej rasie od pierwszego wejrzenia.
Wcześniej udzielałam się również w schronisku, pomagając w wolnych chwilach wyprowadzać psy na spacer i bardzo chciałam dalej pomagać psiakom z trudniejszą przeszłością. Wtedy przypadkiem w internecie znalazłam Wartę Goldena.
Plan był taki, że będę przyjmować kolejne psy w ramach domu tymczasowego, ale dość szybko Axel skradł moje serce i nie było mowy, żebym mogła go komukolwiek oddać. Dzisiaj nie wyobrażam sobie dnia bez pobudki z jego nochalem przed twarzą. Chcę się edukować w kwestii opieki, szkolenia i komunikacji z psami, a także pomagać kolejnym złotkom znaleźć swój idealny dom.
Paulina POLICEWICZ – Członkini Rady Fundacji – Dział Przyjęć Psów do Fundacji – Opiekunka labradora LAREGO
Psy zawsze były moim ulubionym gatunkiem zwierząt – miłość zaszczepili we mnie rodzice i babcia, właścicielka jamnika giganta Alfa.
Alf był moim przewodnikiem w dzieciństwie i jego odejście było bolesnym doświadczeniem. Później w naszym domu pojawiły się bassety – wspaniałe uparciuchy, które sprawiły, że całą rodziną zainteresowaliśmy się kynologią. Kiedy wyprowadziłam się od rodziców doskwierał mi brak psiej obecności na co dzień – najpierw były studia, później praca, i wieczny brak czasu, zabieganie.
Dopiero w dobie koronawirusa, widząc, że wiele fundacji również przechodzi ciężki okres, zdecydowałam, że to już ten moment i tak oto pojawił się w moim życiu Lary – mieszanka goldena z labradorem o ogromnym sercu i niewyczerpanych pokładach miłości do człowieka. Z Larym, który ma problem z lękiem separacyjnym, zaczęłam pracować z behawiorystą i pogłębiać wiedzę o psim zachowaniu. Wiem, że to dopiero początek naszej wspólnej przygody. Fundacja wykonuje niesamowitą pracę, ratując tak wiele niesamowitych psiaków. Cieszę się, że mogę w tym uczestniczyć.
Katarzyna KAŹMIERCZAK – Członkini Rady Fundacji – Dział Marketingu – Opiekunka goldenki BELLI
Nieustannie podpytywana przez rodziców o to, co ze mnie wyrośnie, bez wahania odpowiadałam – piękna historia!
Decyzja o adopcji zagubionego psiego dziecka spod skrzydeł Warty Goldena to kolejny jej rozdział. Natomiast dusza społeczniczki i aktywność zawodowa sprawiły, że niedługo po zadomowieniu się w naszym domu – adoptowanej z Warty Goldena – Belli, dołączyłam do fundacyjnego zespołu marketingu.
DZIAŁ PRZYJĘĆ PSÓW DO FUNDACJI I DOMÓW TYMCZASOWYCH
Magdalena GROENWALD-KRZEBIETKE – opiekunka goldenów MISSY i FUKSA
Jestem 32-letnią szcześliwą posiadaczką dwóch cudownych Goldenów- 4-letniej Missy i 7-letniego Fuksa. W tej rasie zakochałam się wiele lat temu, ale ze względu na mieszkanie z rodzicami nie mogłam pozwolić sobie na posiadanie dużego psa.
4 lata temu wprowadziliśmy się z mężem do swojego nowego domu i pierwszą rzeczą jaką zrobiłam, było zarezerwowanie szczeniaczka w hodowli – tak trafiła do nas Missy, moja największa miłość i duma. Gdy Missy skończyła rok zaczęłam się rozglądać za towarzystwem dla niej. Myślałam o szczeniaku, jednak gdy zobaczyłam na Facebooku ogłoszenie, ze 4-letni Golden pilnie szuka domu nie zastanawiałam się ani chwili i napisałam wiadomość. W taki sposób pojawił się w naszym życiu Fuks – mój cudowny rudy pieszczoch.
Zgłosiłam się do fundacji jako dom tymczasowy, zupełnie nie myśląc, że przesłanie ankiety połączy mnie z fundacją na dobre. Niedaleko mnie była interwencja, były pilnie potrzebne domy tymczasowe i zgodziłam się przyjąć do siebie suczkę.
Niestety po badaniach okazało się, że ma zakaźną chorobę skóry, przez co nie mogłam jej wziąć do domu, bo mogłaby zarazić moje psy. Jednak jeszcze tego samego dnia okazało się, że jest psina, która musi pilnie zmienić dom tymczasowy. Bez wahania pojechaliśmy więc z mężem po Bellę, która skradła nasze serca i finalnie adoptowaliśmy ją.
To właśnie wtedy zdecydowałam, że chciałbym spróbować pracy w fundacji. Stwierdziłam, że najlepiej czułabym się w dziale przyjęć i domów tymczasowych i tam właśnie zostałam przydzielona. Trafiłam na dwie cudowne osoby- Asię i Paulę, które przyjęły mnie z otwartymi ramionami i od początku tłumaczyły wszystko krok po kroku.
Fundacja stała się dla mnie czymś bardzo ważnym, to brakujący element mojej życiowej układanki. Miałam poczucie, że czegoś mi brakuje, teraz wszystko jest już na swoim miejscu.
Justyna NAGALEWSKA – opiekunka goldena BOMBERA
Od zawsze kocham zwierzęta. Te duże i te małe. Ale to psy skradły moje serce. W 2018 roku adoptowałam ze schroniska kundelka o imieniu Scooby- to była moja wielka miłość. Niestety w 2022 musiałam się z nim pożegnać, jego odejście złamało mi serce i ciężko było mi się pozbierać.
Lekarstwem na tęsknotę okazał się pies mojego partnera – 7letni golden Bomber Haris. Myślę, że to on spowodował, że znalazłam się w fundacji. Planujemy w niedalekiej przyszłości adopcję kolejnego goldena, aby Bomber miał na co dzień towarzystwo. Bardzo cieszę się, że dołączyłam do tak super społeczności, jaką jest ta fundacja.
DZIAŁ ADOPCJI
Joanna KURPIEWSKA – opiekunka goldenów PREZESA i BRUNKA, yorka, berneńczyka i nowofundlanda
Najbardziej na świecie od zawsze kocham konie, jednak psy również są dla mnie bardzo ważne.
Wraz z mężem i dwójką dzieci dzielimy nasz dom ze stadem czterech psiaków i kocicy Perełki. Mieszkają z nami dwunastoletnia sunia yorka: Tosia, siedmioletni Golden Retriever: Prezes, który w wieku 12 mcy ukończył ze mną kurs dogoterapii, trzyletni Berneńczyk Leon i nasze adoptowane rok temu złotko, około sześcioletni Warciak – Brunek.
To właśnie Prezes jest psem, dzięki któremu zapragnęłam być lepszą opiekunką, zbudować z nim autentyczną relację opartą na komunikacji i zaufaniu. Zaczęłam czytać książki, szkolić się na webinariach, rozmawiać z mądrzejszymi od siebie i czerpać szeroko pojętą wiedzę.
Mieliśmy też szczęście stworzyć dom tymczasowy dla trzech suń z Fundacji Warta Goldena: Frelki, Sary i Rysi, które szczęśliwie znalazły swoje domy stałe. Tymczasowaliśmy też 1,5 roczną sunię Berneńczyka, którą zabraliśmy z pseudohodowli i jej również znaleźliśmy kochający dom stały.
W 2020 roku mając już spore stado (poza tym domowym są jeszcze dwa kuce: Maks i Teofil) postanowiłam spróbować swoich sił jako pomocnik fundacji w dziale poadopcyjnym a obecnie pracuję w dziale przyjęć i domów tymczasowych, co jest dla mnie wyzwaniem, ale też źródłem ogromnej satysfakcji.
Anna STER
Emilia NUSZKOWSKA
ORGANIZACJA WIZYT DLA DT I DS
Kamila JAWOROWICZ – opiekunka goldena CEZARA
Jakiś czas temu zauważyłam, że w moim życiu czegoś brakuje… Pomysł przyszedł nagle i wydał mi się całkiem oczywisty – przecież kocham zwierzęta, dlaczego więc nie miałabym im pomagać? Wcześniej oczywiście wspierałam różne akcje, ale to nie było to samo… Postanowiłam dołączyć do Fundacji. Z racji na sentyment do Goldenów, wybór był prosty – to musiała być Warta Goldena.
Już jako dziecko bardziej ufałam zwierzętom niż ludziom. Kiedy zobaczyłam jakiegoś psa na ulicy, biegłam do niego z otwartymi ramionami i niepohamowaną chęcią głaskania, chociaż oczywiście było to skrajnie nieodpowiedzialne.
W wieku 10 lat rozpoczęła się najpiękniejsza znajomość mojego życiu – dostałam Spike’a, uroczego, kremowego Goldena, który w zamyśle mojej rodziny miał pomóc mi w nabraniu pewności siebie, a ostatecznie stał się moim przyjacielem.
Przez niemal 12 lat Spike był członkiem mojej rodziny i najwspanialszym kompanem, jakiego mogłabym sobie wymarzyć. To właśnie podczas jego choroby uświadomiłam sobie, że chciałabym pomagać zwierzętom.
Kiedy zostałam przyjęta do Fundacji, poczułam wielką radość. Szybko zostałam domem tymczasowym dla Cezara, który został u mnie na zawsze.
Moje marzenie? Nie będę oryginalna. Jak najwięcej kochających domów dla naszych podopiecznych i jak najmniej psów w schroniskach i na łańcuchach.
Małgorzata IZBRANDT – opiekunka goldenki CZIKI i goldena KAJA
W wieku 13 lat spełniło się moje największe marzenie. Nasza rodzina powiększyła się o pierwszego psa – Toffi (posokowiec bawarski). Przez kolejne 11 lat towarzyszyła nam we wszystkim. Kiedy odeszła po krótkiej, lecz bardzo ciężkiej chorobie długo nie mogliśmy dojść do siebie.
Po dłuższym czasie zapadła decyzja aby zapełnić trochę tę pustkę i wtedy pojawiła się Zefira (gończy polski). Z perspektywy czasu jestem w stanie przyznać się przed sobą i innymi, że „ dziewczyna” dała nam trochę w kość ;)… Praca nad obrona zasobów oraz innymi problemami, które pojawiały się na bieżąco była długa, mozolna ale w końcu przyniosła efekty. Kiedy w 2018 roku przeszła za tęczowy most z powodu choroby nowotworowej, nie byłam pewna czy podołam w opiece i wychowaniu kolejnego psa. Jednak miłość do psów była tak duża, że wraz z partnerem Mateuszem uznaliśmy, że jest to odpowiedni moment aby pies pojawił się w naszym życiu. I tym sposobem zostaliśmy opiekunami Cziki.
Decyzja o dołączeniu do grona dziewczyn z Fundacji Warta Goldena to był impuls, którego nie żałuje. Fundacja dała mi dużo więcej niż ja mogłabym kiedykolwiek jej dać. Nasza dotychczas 3 osobowa rodzina ( ja + Mateusz+ Czika) powiększyła się o 14 letniego Warciaka Kaja, który codziennie wywołuje uśmiech na naszych twarzach.
Monika ŻŁOBIŃSKA – opiekunka kotki MAFI
„Serce człowieka można poznać po tym jak traktuję zwierzęta.”
Towarzyszka życia 7-letniej kotki Mafi. Moja przygoda ze zwierzakami zaczęła się we wczesnym dzieciństwie, gdy mieszkał z nami Maks, jamnik, który spędził z moją rodziną 11 lat. Wymarzona świnka morska o imieniu Sisi oraz chomik Silver również towarzyszyły mojemu dorastaniu.
Obecnie z pasją oddaję się relacji, którą tworzymy wspólnie z moją kotką. Interesuję się behawiorystyką kotów. Wyznaję zasadę, że tak samo jak człowiek, zwierzę potrafi się z nami komunikować i powinniśmy dążyć do zrozumienia jego potrzeb.
Dołączyłam do Fundacji, aby móc nieść dobro i wesprzeć działania ku lepszej przyszłości piesków.
DZIAŁ OPIEKI POADOPCYJNEJ
Ewelina DZIAŁEK – opiekunka goldena BOMBERIXA i goldenek ARCI i SANSY
Psiaki (i inne futrzaki) były w moim życiu „od zawsze”, choć szczególne miejsce w mojej pamięci zawsze będzie zajmował Topek, z którym dorastałam (tak, to ja mu wybrałam to imię… miałam 2,5 roku – można mi wybaczyć). Topek był towarzyszem zabaw, wypraw do lasu i rowerowych wycieczek. Łagodny, oddany, zawsze był „w pobliżu” stojąc na straży swojego ludzkiego stadka. Patrzyłam jak gaśnie – starość odbierała mu sprawność, wzrok, słuch. Odszedł kiedy miałam niespełna 16 lat… W kolejnych latach w moim życiu pojawiały się inne psiaki (należące do moich bliskich) -m.in. adopciaka Diana, którą moi rodzice wzięli ze schroniska jako kłębek nieszczęścia z niedowagą i kaszlem kennelowym i która jako staruszka doznała psiego udaru; szalona Lady od mojej siostry, która kiedy pierwszy raz wzięłam ją na spacer z radością wytarzała się w qpie.
Oboje z mężem wiedzieliśmy, że jak tylko „pójdziemy na swoje” to w naszym życiu pojawi się psiak. Długo rozważaliśmy jaka rasa będzie dla nas odpowiednia. W końcu wybór padł na złotego aportera a konkretnie na NIĄ – najmniejszą, najciemniejszą, najbardziej wycofaną sunię z miotu – Arię. Arcia wywróciła nasze życie do góry nogami w jak najbardziej pozytywnym tego słowa znaczeniu. Jest małym uparciuchem, który uwielbia przytulaski, węszenie, taplanie w wodzie i noszenie aportów. Niestety dość wcześnie okazało się, że nasza sunia cierpi na ciężką dysplazję stawów biodrowych. Początkowo byłam przybita „dlaczego mój pies?” jednak teraz myślę, że ona po prostu miała do mnie trafić. Robię wszystko, żeby mimo swoich ograniczeń miała wspaniałe psie życie i to dzięki niej totalnie zafascynowałam się rasą i jej potrzebami.
Krótko po Arii do naszej rodzinki dołączyła Sanka (mąż wybrał imię Sansa ale nikt tak do niej nie mówi 😛 ). Sansa urodziła się ze zdeformowanym ogonkiem i od pierwszego wejrzenia wiedziałam, że chcę tego „wadliwego” psiaka. Sanka podobnie jak starsza siostra uwielbia się przytulać i kopać w ziemi. Jest bardzo wpatrzona w Arię i od początku tworzą wspaniały duet. W związku z tym, że jest bardzo skupiona na przewodniku i uwielbia pracę z człowiekiem zaczęłyśmy przygodę z Rally-o.
W czerwcu 2023 nasza psia rodzinka powiększyła się o Warciaka – Bamberixa. Bamberek to wielki przytulas, miłośnik węszenia w zaroślach i wieczny głodomorek Mimo swojego wieku wspaniale uczy się nowych rzeczy i ze szczenięcą radością prezentuje nowo poznane komendy. Czasem mam wrażenie, że jest kolejnym wcieleniem Topka – oaza łagodności, mądrości życiowej i „mentor” moich suczek. Robimy wszystko, by zapewnić mu cudowny czas i zrekompensować doświadczenia z przełości. Mam nadzieję, że zostanie z nami jak najdłużej.
Mój dzień zaczynam i kończę od psitulasków, przeplatam go wspólnymi psio-ludzkimi aktywnościami, a w wolnych chwilach czytam literaturę poświęconą szkoleniu, żywieniu i fizjoterapii psiaków.
W najbliższym czasie zaczynam kurs na behawiorystę by jeszcze lepiej zrozumieć moje psiaki i móc pomóc Złotkom, które trafiły pod skrzydła Fundacji.
Magdalena KOPCIŃSKA – opiekunka goldena HEKTORA i goldenki CHLOE
Od zawsze chciałam mieć psa…
W 2010 roku spełniło się moje marzenie. I oto jest! Hektor – Golden Retriever, prywatnie mój Księciunio. To on wprowadził mnie w tajniki goldeniego życia. Zakochałam się w nim bez pamięci. W nim i w tej złotej rasie. Hektor jest idealnym goldenem, który… nie lubi taplać się w kałużach, nie przepada za głęboką wodą i lubi sobie szczeknąć. Oprócz tego ma wszystkie pozostałe charakterystyczne dla tej rasy cechy. A przede wszystkim jest MÓJ.
Dwanaście lat po tym jak pojawił się w domu Hesiu adoptowałam Misię – cudowną około dwuletnią goldenią dziewczynkę. Hektor był jej nauczycielem, mentorem… Pokazywał świat. Uczył wszystkiego. Misiolda została odebrana ze strasznego miejsca – pseudochodowli, która odcisnęła bolesne piętno na jej zdrowiu. Nie było nam dane nacieszyć się nią i jej wolnością, którą otrzymała. Po heroicznej walce odeszła po zaledwie czterech miesiącach naszej wspólnej przygody. Była wyjątkowa… Po jej odejściu postanowiłam jeszcze bardziej zaangażować się w pomoc goldenom.
I tak zostałam wolontariuszką fundacji Warta Goldena. W 2023 roku do naszego stada dołączyła Chloe! Radosna prawie dwuletnia panna, która przed naszym… miała juz trzy domy. U nas zostaje na zawsze! Chloe to żywe srebro. Najbardziej przytulaśny golden we wszechświecie. Razem z Hesiem to najlepsza ekipa pod słońcem.
Magdalena STANCEL – opiekunka goldenki Tary, labradorki Nory oraz beagle Gabi
Od najmłodszych latach byłam wychowana wśród psów ras średnich i dużych. Inne dzieci chciały zostać lekarzami, strażakami czy policjantami, natomiast moim marzeniem było prowadzenie schroniska dla zwierząt.
Miłość do goldenów zapoczątkowała 2-letnia dziś Tara. Będąc na wakacjach, ostatniego dnia urlopu udałam się na plażę przez las. Nagle zauważyłam małego, złotego psa przywiązanego do drzewa. To była miłość od pierwszego wejrzenia. Odwiązałam małego szczeniaka, a następnie nakarmiłam go jedzeniem, które noszę zawsze w plecaku (aby w razie potrzeby nakarmić psa w potrzebie). Psiak szedł za mną aż do hotelu. Mimo posiadania innego psa postanowiłam, że zaopiekuje się suczką, której dałam na imię Tara. Od tamtej pory jesteśmy nieodłączne. Tara dała mi wiarę, że mogę pomagać innym psom potrzebującym pomocy.
W 2022 roku adoptowałam Gabi – psa, którego nikt nie chciał z uwagi na zmiażdżone kości po wypadku samochodowym. A od stycznia 2023 roku opiekuje się porzuconą Norą. Obecnie pomagam psom zarówno w Polsce jak i zagranicą. W wolnej chwili uwielbiam żeglarstwo, zwiedzanie nowych miejsc, a także kuchnie włoską.
Angelika LEWANDOWSKA – opiekunka goldena CARMELA
Jestem Angelika i od niespelna 2 lat jestem opiekunka szalonego golden retrievera o imieniu Carmel.
Carmel jest moim pierwszym psem i mam wrażenie, że czekałam na niego całe swoje życie. Nadal uczymy się siebie i docieramy jako kumple, choć nie zawsze zgodni, ale zawsze gramy do jednej bramki. Ufamy sobie i co by się nie działo – idziemy do przodu.
Dzięki Carmelowi zrozumiałam, że codzienne długie spacery niezależnie od humoru i pogody to antidotum na wszystkie smutki i nie tylko. Uwielbiam z nim odkrywać nowe miejsca. Wspólnie poznaliśmy co to dogtrekking, tropienie użytkowe i dummy – idzie nam nawet całkiem nieźle, a to dopiero początek naszych, wspólnych przygód.
Dzięki Carmelowi moje grono znajomych poszerzyło się o fantastycznych ludzi, z którymi na wspólnych spacerach możemy wzajemnie wymieniać się doświadczeniami i obserwować, jak psy ze sobą komunikują.
Victoria KUCHARSKA – opiekunka goldena KENZA
Odkąd pamiętam zwierzęta odgrywały kluczową rolę w moim życiu. Wychowałam się w rodzinie, która nie przejdzie obojętnie obok zwierzęcia, któremu dzieje się krzywda bądź potrzebuje pomocy. Cechę wysokiej wrażliwości w tym temacie zawdzięczam szczególnie mojej babci, która gdyby mogła to pod swoje skrzydła przygarnęłaby każdego bezdomnego psa i kota.
W 2019 roku podjęłam decyzję o posiadaniu własnego psa. I tak oto z początkiem stycznia 2020 roku pojawił się w moim życiu ktoś wyjątkowy- golden Retriver o imieniu Kenzo. Mój pierwszy pies, który totalnie odmienił moje życie na różnych płaszczyznach. Stał się moim najlepszym przyjacielem. Od tego czasu wszystko robimy razem. Uwielbiamy wspólne wyjazdy nad morze, spacery po „naszej” plaży oraz pływanie na desce SUP.
Kenzo jest na tyle zdyscyplinowanym psiakiem, że codziennie jeździ ze mną do pracy i „pomaga” mi w oklejaniu samochodów. Tym właśnie zajmujemy się na co dzień. Z wykształcenia jestem politologiem, mieszkam w Poznaniu i postanowiłam połączyć miłość do psów z duszą społecznika i wspólnie z ekipą Warciaków pomagać goldenom.
Justyna MASŁOWSKA – CHRÓŚCICKA – opiekunka kotów Sokratesa, Profesora, Leona i Diany oraz goldena KORISA
„Mamo, jak dorosnę to nauczysz mnie języka zwierząt, abym mógł z nimi rozmawiać tak jak Ty?” – zapytał mój wtedy 4-letni syn siedząc na kanapie w otoczeniu naszych 4 kotów, przyglądając mi się w skupieniu. Od kiedy pamiętał w naszym domu były tylko koty – większość po wypadkach, znajdy, dachowce.Pełnoprawni członkowie rodziny. Z miłością obserwowałam jak bardzo się nimi opiekował i jaki wielki miał szacunek do wszystkich żywych stworzeń.
Jak to się zatem stało, że zadeklarowana kocia mama zdecydowała się na psa? Do teraz często słyszę to pytanie, mimo, że adoptowany z Fundacji Koris mieszka z nami już jakiś czas. Decyzja o adopcji psa dojrzewała we mnie latami, była przemyślana, przegadana, podjęta bardzo racjonalnie, ale też podyktowana chęcią pomocy konkretnemu psu, chciałam czegoś więcej niż „tylko” działania w lokalnej społeczności, zbiórki dla zwierząt, kupno karmy dla schronisk itp.
Wspaniałą przygodę (bo tak właśnie chcę o tym myśleć) z Fundacją Warta Goldena rozpoczęłam jako DT dla Korisa. Była to miłość od pierwszego wejrzenia, bardzo szybko byliśmy pewni, że ten rozśpiewany przedstawiciel Złotek zostanie z nami na stałe. I wiecie co ? Myślę, że Koris nie będzie długo jedynakiem, bo już myślimy o pomocy kolejnemu psiakowi!
Nicole WOCHNIK – opiekunka goldenów KOKOSA i BATIEGO
Miłość do psów trwa we mnie od zawsze, mimo to całe dzieciństwo spędziłam bez pupila obok.
Po 20 latach życia zostałam dumną posiadaczką pierwszego psa, goldena Kokosa, wspaniałego i wyjątkowego pod każdym względem psa, który odmienił moje życie, zmienił moje podejście do życia, narodził pasję do samodoskonalenia się, zweryfikował moją odpowiedzialność i organizację życiową – pokazał mi co to prawdziwe poświęcenie oraz ile radości i satysfakcji może przynieść. Kokos zaszczepił we mnie jeszcze większe zamiłowanie do zwierząt, a pomoc w fundacji uświadomiła, że życie z jednym psem jest świetne, ale z dwoma – niesamowite i nie do opisania.
Po 2,5 roku naszej Kokosowej przygody trafił pod nasz dach kolejny wspaniały pies. Niesamowicie mądry, żarłoczny i kochający wszystko dookoła – Warciak Bati – najlepszy przyjaciel Kokosa i największy pieszczoch w rodzinie. Teraz przez życie idziemy we czwórkę.
DZIAŁ MARKETINGU
Marta BOBER – opiekunka goldenki ZIRY oraz goldenów PEPE i NIKO
Od zawsze byłam miłośniczką zwierząt, nie potrafiłam przejść obojętnie koło zwierzęcia w potrzebie. Wychowywałam się wśród psów, szczególnie owczarków niemieckich, które do dzisiaj są ukochaną rasą moich rodziców. Wspólnie z mężem zapragnęliśmy mieć swojego psa. Szukając przyjaciela do adopcji natknęłam się na fundację pomagającą psom rasy Golden Retriever. Tak trafiła do nas pierwsza sunia o imieniu Szama. Była cudownym psem, przyjacielem, opiekunką dla naszej małej wówczas córki, niestety los chciał, że chłoniak zabrał ją nam w wieku zaledwie 5 lat.
W międzyczasie byliśmy również domem tymczasowym. Po jakimś czasie zaadoptowaliśmy kolejną sunię. Fundacja Warta Goldena dała nam pod opiekę Zirę, miesiąc później był z nami kolejny psiak Peper. Oboje mają dzisiaj po 8 lat i cieszą się wspaniałym zdrowiem. W międzyczasie mieliśmy pod swoją opieką jako dom tymczasowy Szmaragda i jako dom adopcyjny seniora Morfeusza. Morfeusza nie ma już z nami, ale udało nam się podarować mu 2 lata cudownego życia. W tym roku dołączył do nas Niko, 3 letni kochany łobuziak, który z automatu wkleił się w nasz rodzinny obrazek. Każde z nich jest troszkę inne, każde na swój sposób zakręcone, każde wymaga innej uwagi i pracy w innych obszarach, ale każde z nich jest ogromną radością i częścią naszych serc.
Nie wyobrażamy sobie już życia bez tych pięknych Złotych Mordek, które tak bardzo kochają. Goldeny mają tą zaletę, że łatwo się dogadują z innymi psami co jest idealnym rozwiązaniem dla tych, którzy pragną adoptować więcej psów, mają już rezydentów, inne zwierzaki lub wielu znajomych, którzy również posiadają swoich czworonożnych przyjaciół. Adoptowanie psa to odpowiedzialność, ale jego wdzięczność, oddanie i wielkie zaufanie są najlepszą nagrodą dla przyszłych opiekunów.
Z fundacją Warta Goldena jestem związana od 2017 roku jako dom adopcyjny, w październiku 2022 roku dołączyłam do działu marketingu, aby móc wspierać swoje koleżanki i kolegów we wspólnych działaniach mających na celu budowanie świadomości, rozpoznawalności fundacji. Promocja idąca w parze z zaufaniem i lojalnością naszych fundacyjnych przyjaciół przynosi wiele korzyści, które mają realny wpływ na podnoszenie naszych możliwości, rozwoju i pomocy jeszcze większej ilości Goldenów w potrzebie. Stay Tuned!
Karolina DEPTA – opiekunka kundelki LILKI
Miłość do psów jest we mnie od zawsze i na zawsze we mnie pozostanie. Każdy mój psi towarzysz był kundelkiem i o każdego długo musiałam walczyć. Najtrudniej oczywiście było w dzieciństwie, gdy decyzja o przygarnięciu czworonożnego przyjaciela nie zależała ode mnie.
Ale dzieci są sprytne, więc jako 7-letnia dziewczynka wymyśliłam, że gdy psa podaruje mi sam Święty Mikołaj, to przecież rodzice na pewno się zgodzą, by z nami pozostał! I tak w naszym domu pojawił się energiczny rudzielec – Nela. Wprawdzie trochę za wcześnie, by zwalić całą winę na Mikołaja, ale na szczęście na tyle skradła serca domowników, że dożyła z nami pięknej psiej starości.
Kolejne wyzwanie pojawiło się, gdy Nela została mamą. I znowu walka – jak przekonać wszystkich, że dwa psy w domu to wcale nie tak dużo… Myślę, że udało się nie dzięki argumentom – które wciąż uważam, że były bardzo przekonujące – ale dzięki mojemu uporowi. Pusia została z nami przy boku swojej psiej mamy. Ciężko było się z nimi rozstawać, gdy wyjeżdżałam na studia, ale jeszcze ciężej pożegnać je na zawsze, gdy przeszły za tęczowy most.
Niedługo po tym kolejny raz wyprosiłam psa, już teraz takiego prawdziwie mojego – Lilkę. Nie tylko zapełniła moją pustkę po stracie wieloletnich psich przyjaciół, ale również skłoniła rodziców do ponownego otwarcia serc na psią miłość. I tak idąc za moim przykładem, niedługo potem przygarnęli Lolę. Dziewczyny uwielbiają wspólne zabawy i cieszą się z każdego spotkania. Kolejny sukces!
Chyba jest już jasne dlaczego dołączyłam do Fundacji. Chcę dalej walczyć o kolejne, szczęśliwe psie istnienia u boku kochających opiekunów.
Joanna PIETRYKA – opiekunka goldenki SONI za TM
Mówią, że pies upodabnia się do właściciela, a może to właściciel upodabnia się do psa. Ja myślę, że w tych przeobrażeniach jest coś więcej. Według mnie, palce w tym macza Przeznaczenie. To ono skrzyżowało moje ścieżki z Fundacją Wartą Goldena w 2016 roku. Musiałam doświadczyć życia z psami i bez nich, by być gotową na Nią. Ona musiała przeżyć 9 mniej przyjemnych lat, które ukształtowały ją w taki sposób, by móc zamienić moje życie w szczere złoto.
W moim domu prawie zawsze były psy. Były one dla mnie wyjątkowe i zajmowały ogromną część mojego serca. Jednak od dziecka marzyłam skrycie o tym by, mieć „tego” psa z niedzielnych filmów familijnych. Rudego, z długą sierścią, najmądrzejszego na świecie (przynajmniej tak wtedy myślałam – o święta naiwności). Ja po prostu, od maleńkości, czułam, że goldeny są takie, jak ja – wieczne dzieci z nadmiarem energii, przyciągające mnóstwo przygód. Z czasem pragnienie posiadania goldena zeszło na drugi plan, bo przecież żeby mieć dużego psa trzeba mieć odpowiednie warunki. Trzeba się nim odpowiednio zajmować, a w ogóle to najlepiej nie pracować. Zawsze jednak w głębi duszy tęskniłam i czekałam.
Myśl o adopcji goldena to był impuls. Jakbym czuła, że Ona już na mnie czeka.
Licząc w ludzkich latach, to byłyśmy razem niespełna 4. W moim odczuciu – byłyśmy razem całe życie. Obie musiałyśmy wiele przejść zanim się spotkałyśmy. I niech mi ktoś powie, że przeznaczenie można oszukać. Ktoś próbował je oszukać przez 9 lat życia Soni z dala ode mnie. Ludzie mówiący, że duży pies musi mieć duży ogród, też próbowali je oszukać. I jak się te oszustwa skończyły? Najwspanialszą relacją na świecie!
Po odejściu Soni nie mogłam nawet myśleć o innym goldenie. Po drodze miałam jeszcze schroniskową seniorkę, ale goldeny ciągle były bliskie memu sercu. Do tego, już chyba zawsze, będę czuła ogromną wdzięczność fundacji za Nią. Dlatego trafiłam tu, jako wolontariusz, by pomagać innym zagubionym połówkom odnaleźć się w tym świecie. Wierzę, że historii takich, jak moja i tej szalonej seniorki, jest dużo więcej. A ja chcę pomagać w pisaniu kolejnych.
Gabriela GAJEK – opiekunka goldenopodobnego OBIEGO
Zawsze wiedziałam, że gdy będę mieć własne mieszkanie będzie w nim miejsce dla psa. Wiedziałam też że ze względu na moja prace i niemożność pracy zdalnej, musi być to pies starszy, który poczeka na mnie gdy ja będę w labolatorium.
I tak, w dniu moich urodzin, na stronie Fundacji pokazało mi się Jego zdjęcie. Siedział na przystanku a podpis pod zdjęciem głosił „Obiś czeka na swojego człowieka”. I wtedy już wiedziałam że to „ten Jedyny”. Obiś nie jest typowym starszym psiakiem, mimo prawie 12 lat, ma w sobie tyle siły i energii ze pozazdrościł by mu ich niejeden szczeniak. A ja, uwielbiam gdy uśmiecha się, patrzy na mnie tymi wielkimi czarnymi oczami i wie że znalazł swój dom na zawsze.
Po kilku miesiącach od adopcji postanowiłam pomóc Fundacji w szerzeniu dobra, którego ja zaznałam i zgłosiłam się do działu Marketingu.
Aleksandra SMÓŁKA – opiekunka goldena MONTIEGO
Zawsze marzyłam o goldenie, ale dopiero wyprowadzka na swoje pozwoliła mi je spełnić.
Fundację Warta Goldena obserwowałam od dawna, a gdy w naszym domu pojawił się golden Monti, coraz bardziej przyglądałam się jej działaniom i zafascynowana działaniami Warty zdecydowałam się zostać jej częścią.
Od tego czasu jestem dumną członkinią działu marketingu.
Marta GROCHULSKA – opiekunka kundelka Florki
W moim rodzinnym domu prawie od zawsze były psy. Pierwszą moją przyjaciółką, którą pamiętam była bullterrierka Luka. Traktowałam ją jak młodszą siostrę. Uwielbiała spać ze mną pod kołdrą a głowę mieć na poduszce tuż obok mnie. Niestety było nam dane przeżyć wspólnie jedynie 7 lat, bo Lukusia odeszła za Tęczowy Most po niezbyt łatwej walce z nowotworem.
3 miesiące później w naszej rodzinie pojawiła się goldenka Gabi, która początkowo miała wyjechać z moją siostrą do Szwecji ale los miał dla Nas inne plany i takim oto sposobem ja zostałam psią mamą. Początki bywały trudne bo Gabi jako szczeniak przejawiała bardzo zachowania agresywne oraz potwornie bała się jazdy autem, czynności higienicznych, odkurzacza i innych latających przedmiotów. Miała też problemy skórne oraz ze stawami pomimo iż w hodowli, z której ją wzięliśmy twierdzili, że wszystko jest w normie. Przeszliśmy ciężką drogę żeby wypracować jej „diabelskie zachowania” i z czasem to ograniczyło się do minimum. Pomimo tego była kochanym psiakiem, miała niespożyte pokłady energii i uwielbiała robić psikusy. Przeżyła ze mną najważniejsze wydarzenia w życiu takie jak wejście w dorosłość, ukończenie studiów we Wrocławiu czy pierwsza praca. Zawsze jeździła ze mną na wakacje nad morze, które kochała. We wrześniu 2023 po prawie 15 latach Gabi odeszła ode mnie ciałem ale jej dusza stale jest przy mnie, czuję jej obecność każdego dnia. Była dla mnie jak córeczka a w rodzinie była oczkiem w głowie każdego. Pustka jaka została w domu była ogromna.
W dniu, w którym Gabi wróciła do domu w drewnianej szkatułce, na Facebooku pojawiło mi się ogłoszenie o psince do adopcji, której nikt nie chciał. Od razu wiedziałam, że to właśnie Gabi mi ją zesłała. Tydzień później 3 miesięczna kundelka Florka stała się częścią mojej rodziny i obecnie uczymy się siebie nawzajem.
Nie ma na świecie przyjaźni, która trwa wiecznie. Jedynym wyjątkiem jest ta, którą obdarza nas pies.
Dołączyłam do działu marketingu Fundacji, który będę wspierać z całych sił w działaniach promocyjnych oraz wizerunkowych. Jestem tu z wiadomych przyczyn bo po prostu kocham psy a goldeny są bliskie mojemu sercu.
Magdalena GRABOWSKA – opiekunka Goldenki BERY
Golden Retrievery są obecne w moim życiu od wczesnej podstawówki – wówczas pierwszy Goldek pojawił się w moim rodzinnym domu. Od tamtej pory miałam przyjemność żyć z trzema kolejnymi super psiutami. Aktualnie rodzinnym złotkiem jest dwunastoletnia Bera – wielki przytulak i domagaczka głasków.
Fundację poznałam dzięki adopcji Rubina przez moją siostrę i szwagra i w pewnym sensie też przeze mnie. Spędzaliśmy bardzo dużo czasu, dzieliłyśmy się opieką i obwiązkami, a Rubin obdzielał nas swoją miłością po równo każdego dnia. Jego odejście było niezwykle trudnym doświadczeniem.
Możliwość dołączenia do Działu Marketingu Fundacji jest dla mnie sposobem na połączenie umiejętności zawodowych z miłością do zwierząt, przede wszystkim Goldenów.
Aleksandra BOCHNIA – opiekunka goldenki SARY za TM
Od zawsze kochałam wszystkie zwierzęta. Psy, koty, króliki, konie, wszystkie zwierzęta potrzebują miłości. Nie jest mi również obojętny los zwierząt hodowlanych, napisałam pracę licencjacką pt. „Hodowla przemysłowa a społeczeństwo, środowisko i państwo”, aby zwrócić uwagę jak smutny i okrutny los mają zwierzęta min. na fermach.
Zwierzęta odgrywają w moim życiu bardzo ważną rolę, wiele nauczyła mnie moja złota, psia przyjaciółka Sara, która była ze mną przez ponad połowę mojego życia, miała 14 lat, gdy odeszła za tęczowy most. To od Sary wszystko się zaczęło, będzie dla mnie zawsze wielką motywacją i dzięki niej chce zmieniać los zwierząt na lepsze. Dzisiaj Sary nie ma przy mnie fizycznie ale zawsze pozostanie w moim sercu.
Urszula WIERCISZEWSKA – opiekunka psa w typie rasy golden retrievera WINICJUSZA
Całe życie byłam i jestem kociarą, ale odkąd w moim życiu pojawił się on – problematyczny pies w typie rasy golden retriever, to totalnie przepadłam. Wini trafił do nas z wieloma problemami behawioralnymi – silną obroną zasobów, reaktywnością i do tego pilnie wymagający operacji na stawy.
Od tamtej chwili czuję potrzebę pomagania i jak tylko zobaczyłam ogłoszenie o naborze wolontariuszy do Fundacji Warta Goldena, to stwierdziłam, że muszę się zgłosić i tak oto jestem. Wspomagam dział marketingu, pomagam prowadzić fundacyjnego instagrama oraz piszę treści edukacyjne.
Julia CHMIEL – opiekunka goldenki Lei
Zawsze czułam, że relacja z psami bardzo dużo daje mi w życiu. Będąc w gimnazjum namówiłam rodziców na małego pieska rasy maltańczyk. Wtedy, będąc jeszcze dzieckiem nie wiedziałam jaka to odpowiedzialność zajmować się psem, którą i tak przejęła moja mama. W czasie studiów wyprowadziłam się od rodziców i poczułam wielką tęsknotę za moim psiakiem i to wywołało u mnie chęć posiadania mojego własnego psa. Zawsze marzyłam o psie większej rasy i tak zdecydowałam się 4 miesiące temu na wzięcie Lei. Teraz, gdy jestem dojrzała i odpowiedzialna sama za siebie widzę, że opieka nad psem to wielkie wyzwanie. Wiele się nauczyłam od niej, bardzo się przywiązałam i daje mi ona poczucie bezpieczeństwa, wsparcia i miłości.
Psia miłość jest najlepszą miłością jaką można dostać i dlatego zdecydowałam się na zaangażowanie się w Fundacji. Chcę pomoc znaleźć innym pieskom kochający dom i rodzinę, bo wiem że odwdzięczą się swoją lojalnością i miłością do końca swojego psiego życia.
Finanse
Kamila DROZD – opiekunka goldenki BLANKI
Psy kocham od zawsze, ale ta największa „goldenia miłość” pojawiła się w moim domu jakieś 10 lat temu w postaci małej biszkoptowej kuleczki – Indii. Dzięki niej wiem co to jest bezwarunkowa psia miłość. Razem zdobywałyśmy wiedzę, ukończyłyśmy kurs trenerski, odwiedzałyśmy dzieci w przedszkolu i razem zaczęłyśmy swoją przygodę z Fundacją. India była z nami niestety tylko 9 lat, ale pozostanie w naszych sercach na zawsze.
Do Warty zgłosiliśmy się jako dom tymczasowy dla Oskara. Praca z nim to było wyzwanie, ale dzięki zaangażowaniu całej rodziny przyniosła wspaniałe efekty. Skradł nasze serca tak, że już go nigdy nikomu nie oddamy.
Od niedawna pomagam też w dziale adopcji. Najwspanialsze w tym co robię, jest znalezienie ostatniego już domku dla kolejnego skrzywdzonego przez los goldena oraz łzy szczęścia ludzi, którzy dowiadują się ze mogą adoptować wymarzonego psa.
Swoją miłością do zwierząt staram się zarazić córeczkę – Kaję, która towarzyszy mi dzielnie i pomaga jak tylko potrafi w pracy z psami.